Gardenbox - Last Resort

Artist: Gardenbox
Album: Last Resort
Year: 2005
Genre: Post - Rock, Instrumental, Electronica









This is GARDENBOX fourth cd and my first meeting with them. The label info would file their sound under post rock and electronica, and I can agree with that to a certain level. A song like „Global Pessimism“ is obviously influenced from early ‚80‘s synth-pop, and one of two tracks here with additional vocals . But the band presents also a more disturbed side, and in their best moments, a glimpse of the genius of Throbbing Gristle or Non comes through their material as in „How Did We Get Here?“. But GARDENBOX is always a bit cleaner and less irritating or controversial as the aforementioned bands. They also use more distorted guitars as in „Sweet Oblivion“ for example, or push their sound more in a psychedelic direction. For my taste, „Last Resort“ owns some hypnotic and meditative moments, but I can’t really get into it. Maybe it’s the synthetic production or this post-rock feel...... I’m not sure. If they had included more songs like the last one „Away“, that is very melancholic and surprises with acoustic guitars.
Αναμφισβήτητα οι Garden Box που δημιουργήθηκαν το 1998 αποτελούν ένα από τα πιο αξιόλογα Ελληνικά σύγχρονα συγκροτήματα.Το "Last Resort" είναι η δεύτερη δουλειά τους.Έναν δίσκο που τους βρίσκει για μια ακόμα φορά να μπολιάζουν την ξεχωριστή post rock τους με ηλεκτρονικά και industrial στοιχεία που εντυπωσιάζουν.Το album, στο σύνολο του, παρουσιάζει μια αξιοθαύμαστη post rock αλληλουχία οργανικών και ηλεκτρονικών στοιχείων, πράγμα που κάνει τα γυναικεία φωνητικά του "Global Pessimism" να ακούγονται θελκτικά αλλά και αλλόκοτα ανάμεσα στις ηλεκτρικές κιθάρες και τους μπάσους ήχους των synthesizers, το απόκοσμο "Sweet Oblivion" να φέρνει στο νου το αργόσυρτο tempo των Godspeed You! Black Emperor και το μινιμαλιστικό "I Can't" σε συνδυασμό με τη μελωδικότητα του "Pass Over" να αποτελούν ένα εκπληκτικό κολάζ ετερόκλητων ήχων.Ενδιαφέρουσα είναι η επιλογή του Αλκίνοου Ιωαννίδη ως guest σε δυο track ("How Did We Get Here", "Away").Μάλιστα στο πρώτο από τα δύο κομμάτια που συμμετέχει δεν τραγουδάει αλλά παίζει τσέλο και φλογέρα.Αναμφισβήτητα πρόκειται για ένα από τα πιο όμορφα άλμπουμ του 2006 ανεξαρτήτως προελεύσεως, εθνικότητας και μουσικού ύφους.Ένας πραγματικά αριστουργηματικός δίσκος…